O Teście Tomatisa

Zanim zapoznamy się z Testem słuchowym doktora Tomatisa, warto jest pamiętać, że jego wyniki nie pokazują wszystkiego, czym jesteśmy. Oprócz niego liczy się rownież umiejętność obserwacji i wzbogacanie świadomości samego siebie, jak również umiejętności głębokiego rozumienia innych.
W celu oceny czynności słyszenia Tomatis zdefiniował zupełnie nowy zestaw obiektywnych kryteriów. Musiały być obserwowalne, mierzalne i weryfikowalne, podobnie, jak w konwencjonalnej audiometrii. Pierwszą rzeczą, której potrzebował, było zdefiniowaniem tzw. krzywej idealnej, wzorca, do którego można byłoby porównywać krzywe różnych pacjentów. W badaniu audiologicznym weryfikowany jest jedynie poziom wrażliwości, słyszalności dźwięków, wyrażony w decybelach (dB). Badamy dźwięki różnych częstotliwości (wysokości). Częstotliwość jest wyrażona w Herzach (Hz). Pasmo słyszalne dla człowieka wynosi od 20 do 20 000 Hz.
W audiologii / badaniu medycznym sprawdzane jest to, na ile słyszalność odbiega od poiomu 0 dB. W badaniu Tomatisa istotne jest to, jak wygląda czynność słyszenia, funkcje uwagi słuchowej, a nie jedynie słuch. Krzywą idealną Tomatis zdefiniował na podstawie analizy spektrograficznej najlepszych głosów śpiewaków operowych, wśród których najlepszy dostępny dla niego już tylko na nagraniach posiadał Caruso. Na badanie uwagi słuchowej, oprócz sprawdzenia odchylenia krzywych słuchowych od wzorca składają się jeszcze inne parametry:

• lokalizacja dźwięków,
• selektywność
• lateralizacja.

Tomatis podzielił badane częstotliwości na trzy obszary:

• ciała (niskie częstotliwości),
• mowy(pasmo środkowe)
• energii, kreatywności (pasmo wysokich częstotliwości).